بخش میکروب شناسی:
آزمایشگاه پاتوبیولوژی پردیس طبق استانداردهای موجود، از سایر بخش ها مجزا بوده و به تجهیزات به روز و اختصاصی (هودهای لامینار کلاسІІ، دستگاه آنتی بیوگراف، انکوباتور مخصوص کشت های بی هوازی، لامپ وود اختصاصی قارچ شناسی و…) مجهز است. در این بخش کشت میکروبی کلیه مایعات بدن، کشت زخم و همچنین رنگ آمیزی و آزمایش های مستقیم باکتری شناسی و قارچ شناسی انجام می شود.
تعیین سویه های میکروبی با آزمایش های بیوشیمیایی اختصاصی صورت می گیرد (بدین منظور محیط های کشت اختصاصی و آزمایش های تشخیصی در این بخش فراهم شده است). حساسیت سویه های میکروبی به آنتی بیوتیک ها با استفاده از استاندارد نیم مک فارلند (روش دیسک دیفیوژن) و نیز دیسک های شرکت پادتن طب ارزیابی می شود. جهت جلوگیری از انتشار آلودگی به پرسنل این بخش و یا انتقال به محیط پیرامون هود کلاس ІІ، مجهز به فیلتراختصاصی هپا، استفاده می شود. همانند سایر بخش های این آزمایشگاه جهت واحد میکروب شناسی نیز برنامه کنترل کیفی بسیار جامع و منسجمی براساس الزامات مرجع سلامت و سایر استانداردهای آزمایشگاهی معتبر تهیه و تدوین شده که به شکل روزانه توسط مسئول واحد میکروب شناسی، مسئول کنترل کیفی و شرکت های پشتیبان جهت ممیزی و بازرسی اجرا و نظارت می شود.
در اين بخش علاوه بر كشت مايعات بدن و كشت از زخم، آزمايشهاي مستقيم قارچ شناسی و انگل شناسی نيز انجام ميشود.
بخش پارازیتولوژی:
در بخش پارازیتولوژی آزمایشگاه پردیس دریافت نمونه های بالینی به ویژه Stool (مدفوع) به منظور بررسی و تشخیص انواع پارازیت ها از جمله انگل های پرسلولی (کرم ها) و پروتوزوآها (تک یاخته ها) به شیوه مستقیم direct smear ,wet mount و همچنین، رنگ آمیزی اختصاصی لام های تهیه شده از نمونه های تازه به ویژه برای تشخیص آمیب های هیستولیکا و … انجام می گردد.
بخش قارچ شناسی:
هر چند امروزه به خاطر پیشرفت روزافزون بهداشت در جوامع مختلف و همچنین ارائه درمان های موثر بیماری های قارچی رو به افول است اما با این همه باز هم به عنوان یکی از میکروارگانیسم های پاتوژن انسانی در علوم آزمایشگاهی به حساب می آیند. بخش قارچ شناسی آزمایشگاه پردیس یکی از بخش های مهم آزمایشگاه بوده که وظیفه آن جمع آوری نمونه های مشکوک و بررسی آنهاست. بررسی نمونه های قارچی بیشتر شامل تهیه لام، رنگ آمیزی و… می باشد.
مهم ترین مرحله در بررسی نمونه های قارچ شناسی نمونه گیری بوده که باید در بهترین شرایط و نزدیک ترین محل به آلودگی انجام شود. برای نمونه گیری های قارچی باید این نکته دقت شود که مراجعه کننده حداقل از ۷۲ ساعت قبل استحمام نکرده و موضع نمونه برداری به روغن، کرم های پوستی و … آلوده نباشد چرا که احتمال پاسخ منفی کاذب در چنین مواردی افزایش می یابد.
