ملاصدرا مهمترین فیلسوف مکتب اصفهان و مبدع “حکمت متعالیه” است. او فلسفه اشراق سهروردی، مشاء ارسطو و ابن سینا و عرفان ابن عربی را ممزوج کرد. کتاب مهم او “اسفار اربعه” است.
“وجود” یا بودن در مرکز فلسفه اوست که اصالت دارد و ماهیت اشیاء ثانوی است. از این جهت او جزو اولین اگزیستانسیالیستهای تاریخ است. ” وحدت وجود ” آموزه دیگر اوست. در واقع ماهیت های متفاوت موجب گوناگونی در جهان است ولی وجود یکی است. در واقع خدا وجود ندارد، خدا خود وجود است. وجود در درجات و جهات مختلف در اشیاء تظاهر می‌یابد. ” اتحاد عاقل و معقول ” آموزه دیگر اوست در واقع در شناخت اشیاء قوه درک، شخص ادراک کننده و ادراک شونده یک چیز هستند و از هم جدا نیستند.
ملاصدرا نقطه اوج فلاسفه دوران طلایی اسلامی در میان شیعیان است و امروزه طرفداران زیادی در میان علمای شیعه دارد ولی از جهت دیگر نقطه شروع سقوط علم و دانش در دنیای اسلام است. زمانی که در‌غرب امثال دکارت در حال درانداختن دنیای نو بودند
منبع: http://t.me/pubethicsmums/2272
۰۱ خرداد ۱۴۰۳
