۶ آگوست، زادروز الکساندر فلمینگ؛ نجات میلیونها انسان با کشف پنیسیلین
در ۱۲ فوریه ۱۹۴۱، مردی به نام آلبرت الکساندر در بیمارستانی در انگلستان بستری شد. عفونت شدیدی که از یک زخم کوچک روی صورتش – بر اثر خار گل سرخ – شروع شده بود، بهسرعت گسترش یافت و او را تا آستانه مرگ برد.
در همین زمان، هاوارد فلوری و تیمش که تأثیر پنیسیلین را روی موشها آزمایش کرده بودند، تصمیم گرفتند این داروی تازهکشفشده را برای نخستینبار روی انسان امتحان کنند. آنها پنیسیلین را به آلبرت الکساندر تزریق کردند.
نتیجه شگفتانگیز بود. علائم بهبودی خیلی زود ظاهر شدند. برای تأمین دوزهای بیشتر، پزشکان حتی ادرار بیمار را جمعآوری کردند تا پنیسیلین را از آن بازیافت کنند. اما با وجود همه تلاشها، ذخیره دارو در روز پنجم تمام شد و الکساندر درگذشت.
با این حال، این تجربه مسیر تازهای را در علم پزشکی گشود. فلوری و همکارانش تصمیم گرفتند درمان را با دوزهای پایینتر روی کودکان بیمار ادامه دهند. کمی بعد، پنیسیلین به ابزاری حیاتی برای نجات جان هزاران سرباز در جنگ جهانی دوم تبدیل شد.
پس از پایان جنگ، پنیسیلین وارد دسترس عموم شد و از آن زمان تاکنون، جان میلیونها نفر را در سراسر جهان نجات داده است.
۱۵ مرداد ۱۴۰۴ | ۲۰۲۵/۰۸/۰۶